Afgelopen weekend ben ik naar het theater geweest naar de (try out) voorstelling “๐๐ผ๐บ๐ ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐๐ฟ๐ผ๐๐ ๐ฏ๐ถ๐ท ๐ฑ๐ฒ ๐ฑ๐ผ๐ธ๐๐ฒ๐ฟ”, naar het boek van Kluun. Ik heb het boek diverse malen gelezen, de film gezien, maar deze voorstelling…die komt echt binnen. Heel ingetogen, heel respectvol, en echt minimalistisch opgezet, maar het verhaal zรณ goed verteld.
Wat me vooral opviel zijn de raakvlakken met de opleiding die ik bij Mischa Nagel heb gevolgd (Oncologisch Handzorgverlenerยฎ).
Waar we in de opleiding zijn getraind in het omgaan met het (chemo)brein van de patiรซnt, de familie van de patiรซnt, de wijze van communiceren en vooral ook met de afspraken nakomen met de kankerpatiรซnt.
Alles wat we hebben geleerd: communiceer duidelijk en realistisch maar ook begrijpelijk, houdt rekening met de reactie van de familie, terughoudendheid, wees op tijd op je afspraak (de patiรซnt heeft die extra tijd wellicht niet meer!) en maak vooral geen suffe opmerkingen of fouten (open deur??). Alles, maar ook รกlles kwam in deze voorstelling terug.
๐๐ธ ๐ธ๐ฎ๐ป ๐ต๐ฒ๐ ๐ถ๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ฟ๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ฑ๐ถ๐ฒ ๐บ๐ฒ๐ ๐ธ๐ฎ๐ป๐ธ๐ฒ๐ฟ ๐๐ฒ ๐บ๐ฎ๐ธ๐ฒ๐ป ๐ต๐ฒ๐ฒ๐ณ๐, ๐ผ๐ณ ๐ถ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ผ๐ป๐ฐ๐ผ๐น๐ผ๐ด๐ถ๐๐ฐ๐ต๐ฒ ๐๐ผ๐ฟ๐ด ๐๐ฒ๐ฟ๐ธ๐ ๐ฎ๐ฎ๐ป๐ฟ๐ฎ๐ฑ๐ฒ๐ป ๐ป๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐ฑ๐ฒ๐๐ฒ ๐๐ผ๐ผ๐ฟ๐๐๐ฒ๐น๐น๐ถ๐ป๐ด ๐๐ฒ ๐ด๐ฎ๐ฎ๐ป.
Jeannette
ps:….en natuurlijk “Stijn” is een vergroot personage, niet iedere partner maakt deze heftige keuzes, maar zijn frustratie en onmacht is zeker datgene waar wij als zorgverleners mee moeten dealen en (beter?) mee om moeten leren gaan.
Foto: Komt-een-vrouw-bij-de-dokter-Korthals-Stuurman-Theaterproducties-Foto-Piek
